Wednesday, December 10, 2008

အဲဒါ .....
မေန႔ကတင္ ျဖစ္ခဲ့တာပါ
___
(၁)
ေၾကကြဲျခင္းဆိုတဲ့ နတ္သမီးတစ္ပါးက
ငါနဲ႔လက္ထပ္မလား..လို႔ ကမ္းလွမ္းလာတယ္ ....
ငါ့ကို လာၾကိဳတဲ့ ဖယ္ရီကားကလည္း
ငါမပါဘဲ ထြက္ခြါသြားခဲ့ျပီ ..
ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါ့ကို ခပ္တိုးတိုး ရီ(ရယ္)ခြင့္ျပဳပါ။

(၂)
ေရကန္က အသင့္ျဖစ္ေနျပီေလ ..
ၾကာေတြက မပြင့္ေသးတာပါ။
ေမးခြန္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရမယ့္ဆိုရင္
ငါလည္း စာေမးပြဲ၀င္ေျဖခ်င္တယ္.....။

(၃)
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ရွာေဖြေတြ႕ရွိၾက
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ေကာက္ရၾက
တစ္ခ်ိဳ႔လူေတြက စုေဆာင္းၾက.....
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ေရွ႔ကဆက္ေလွ်ာက္ၾက...။

အားလံုးမွာ တံခါး ႏွစ္ေပါက္စီရွိတယ္... ေလွခါး ႏွစ္စင္းစီရွိတယ္၊
(ထပ္ေျပာလိုက္ဦးမယ္..)
အားလံုးရဲ႕ နာေရးခရီးကိုလည္း
ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား စီစဥ္ထားျပီးသားရွိတယ္.....။

(၄)
ငါက
အမွန္တရားရဲ႔ မ်က္ႏွာကို တစ္ရြာထင္ခဲ့သူပါ.....။

(၅)
ကေလးဘ၀....
လက္ေရးလွ စာအုပ္ထဲက ၀လံုးရြဲ႕ေစာင္းေစာင္းေလးကို
နဂါးေခါင္းလွည့္တဲ့ ေနရာတည့္တည့္မွာမွ
ငါ ခ်ေရးခဲ့မိသလား မေျပာတတ္ပါဘူး။

(၆)
စိတ္ကူး က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာမွ
ေျခလွမ္းေတြက က်ဲခဲ့တယ္..
ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ ..
ဒါ....“ခ်ိန္းဆိုခ်က္”တစ္ခုပါ
ငါ ေရာက္ေအာင္ လာခဲ့တယ္ .....
ဘယ္သူ႔မ်က္ႏွာကိုမွာ လွ်ာနဲ႔လ်က္ဖို႔မဟုတ္
ငါ့ အလုပ္က
လမ္းမွာ ေတြ႔ရသမွ် မီးအိမ္ေတြကို
လိုက္လံ ထြန္းညႇိဖို႔ပါပဲ.....။

(၇)
လူေတြ.. လူေတြ.....လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေသေနၾက
ျမင္ျမင္သမွ် အရာအားလံုးဟာ
သားဆိုးမေအ ဆန္လို႔။
“ဘာျဖစ္တာလဲ...? ဘာျဖစ္တာလဲ.. ?
အဲဒါ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ....?”
အေမးအျမန္းထူတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို
ငါ.....စပ္စုမိ။

ေနာက္ တစ္နာရီေလာက္အထိ ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့
လူတန္းေစ့ေအာင္ အသက္႐ႈလိုက္ၾကစမ္းပါ..
ဘာကို စိုးရိမ္ေနၾကတာလဲ.....?

ဟစ္္တလာေတာင္မွ သူ႔ရဲ႕စစ္ပြဲခရာကို
ခုထိ မမႈတ္ရေသးဘူးေလ..
ဒုတိယကမၻာစစ္မျဖစ္ခင္
မိနစ္(၆၀)ေလာက္ေတာ့
ငါတို႔ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္ရပါေသးတယ္။

(၈)
မိုးေခါင္သလိုမ်ိဳး ေဆာင္းကေကာ မေခါင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့လား
___

တစ္ခါတရံ
ငါ.....ေၾကးစားဆန္ပစ္လိုက္တယ္
ကံၾကမၼာက ဘုရားထူးတာ ခံၾကည့္ဖူးခ်င္လို႔ .....။

ဒါေပမယ့္ ..
အိပ္ယာကသာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ထခဲ့ရတယ္
ႏို၀င္ဘာကေတာ့ ေရာက္မလာခဲ့ဘူး၊
အဲဒီလို....သိပ္အေၾကာင္းမထူးတဲ့အခါ
ေၾကးစားဘ၀ကို ငါ ျငီးေငြ႔လာျပန္ေရာ..... ။

အရံႈးေတြကို
တံဆိပ္ေခါင္းလို တယုတယ
စုေနခဲ့တုန္းကေတာ့
ရာသီဥတုက ကိုယ့္ဖက္ပါခဲ့တယ္..

ၾကည့္စမ္း !!
ငါဟာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္းကိုက
လြမ္းသူ႔ပန္းေခြဆန္ခဲ့ရတဲ့ေကာင္ပါ။

(၉)
“ဘ၀ေပးျပီး ေရြးရမယ္...”တဲ့
ႏို၀င္ဘာရဲ႕ ေၾကးက ၾကီးတယ္....
(လဲျပီးေသလိုက္ၾကပါလား အမ်ိဳးေကာင္းသားတို႔ေရ..)
“အမွန္တရား”ဆိုတဲ့ ငနဲကလည္း
ျပဇာတ္မင္းသား ဆန္ေနလိုက္တာ....

သူ႔ကို လူေျပာသူေျပာမ်ားတာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ပဲ
အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္
ကိစၥျပတ္ေနေတာ့တာပဲ။

(၁၀)
နာက်ည္းစရာ မေကာင္းပါဘူး....
ပ်င္းစရာပဲ ေကာင္းေနေသးေတာ့ရဲ႕.....။

(၁၁)
ငါ့ ေမြးေန႔ကို ခရီးဦးၾကိဳျပဳဖုိ႔မလို
ငါ့ စ်ာပနကိုလည္း က်င္းတူးေပးဖို႔ အေၾကာင္းမရွိ
ငါ့မ်က္လံုးေတြ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲ ေအးစက္တတ္ဖို႔နဲ႔
ေသြးမပ်က္တတ္သူေတြသာ
ေနာက္ဆံုးမွာ အသက္ရွင္က်န္မယ့္အေၾကာင္း
ေၾကးစားဘ၀က
ငါ့ကို ေကာင္းေကာင္းသင္ၾကားေပးခဲ့ျပီ.....။

(၁၂)
မီးကုန္ယမ္းကုန္ အိပ္စက္ခဲ့တာေတာင္မွ
အိပ္မက္ေတြက မစို႔မပို႔နဲ႔ေကာင္....။
(ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလွာင္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္....)
အသံထြက္ေအာင္ကို ငါ ရယ္လိုက္မိေတာ့တယ္ ..

(၁၃)
ငါ .. ပံုပ်က္ပန္းပ်က္
ငါ .. ေျပာင္းတိေျပာင္းဆန္
ငါ .. ကြၽမ္းထိုးေမွာက္ခံု
အဲဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့ ငါ့ပံုကို
ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ငံုလို႔ ငါထိုင္ၾကည့္
ပုခံုးေလးေတာင္ တြန္႔ျပခဲ့မိေသးတယ္။

(၁၄)
ႏို၀င္ဘာနဲ႔တူတဲ့ ေကာင္မေလးေရ..
မင္းရဲ႕အနမ္းေတြကို
စာခ်ဳပ္စာတမ္းနဲ႔ ေမြးစားခ်င္တယ္ ..
မင္းဘက္က အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္
အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ၊
ငါစီးမယ့္ရထားက
ျပႆဒါးေန႔မွ ထြက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

မင္းခိုက္စိုးစန္

No comments: