ဒုကၡဟာ ပ်ားရည္လိုခ်ိဳတယ္လူတစ္ေယာက္ဟာလိပ္ျပာျဖစ္လာမယ္ ့ ပိုးတုံးလုံးေလးတစ္ေကာင္ကိုေတြ ့ျမင္ခဲ့ပါတယ္။တစ္ေန ့ေတာ ့ပိုးအိမ္မွာအေပါက္ေသးေသးေလးေပၚလာတယ္။ဒါနဲ ့အဲ့ဒီလူဟာအဲဒီအေပါက္ေသးေသးေလးကေနတြန္းထြက္ဖို ့လိပ္ျပာကေလး ရုန္းကန္ႀကိဳးစားေနတာကိုနာရီေပါင္းမ်ားစြာေစာင့္ႀကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ဘာမွတိုးတက္ျဖစ္ေပၚလာတာမေတြ ့ရဘဲရပ္သြားတယ္။ႀကာ့္ရတာ လိပ္ျပာေလးဟာသူတတ္ႏိုင္ဟေလာက္တိုးထြက္ေပမယ့္ ေရွ ့မတက္ႏိုင္၊မသြားႏိုင္ပံုပါပဲ ။ အဲ့ဒါနဲ ့အဲဒီလူဟာ လိပ္ျပာေလးကိုကူညီဖို ့ဆံုးျဖတ္လိက္ပါတယ္။သူဟာကပ္ေႀကးတစ္လက္ကိုယူျပီးပိုးအိမ္ကိုကိုက္ျဖတ္လိုက္ပါတယ္။လိပ္ျပာေလးလြယ္လြယ္နဲ ့ထြက္လာႏိုင္ေအာင္ေပါ ့။ဒါေပမယ့္လိပ္ျပာေလးရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာေသးေကြးႀကံဳလီွေနျပီး ေတာင္ပံေတြဟာလည္းတုန္ယင္လို ့ေနရွာတယ္။အဲ့ဒီလူဟာတက္ျပီးေစာင့္ႀကည့္ေနတယ္။သူေမ်ွာ္လင့္တာကတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လိပ္ျပာေလးဟာသူ ့ေတာင္ပံေတြကိုျဖန္ ့ကားျပီးသူ ့ခႏၶာကိုယ္ကိုထိန္းႏိုင္မယ္၊ထျပီးပ်ံသန္းႏိုင္ရမယ္လို ့ေပါ ့။ ဘာမွျဖစ္မလာပါဘူး။တကယ္ဆိုရင္လိပ္ျပာေလးဟာသူ ့ဘဝတစ္ေလ်ွာက္လံုးတုန္ယင္ေနတဲ့ေတာင္ပ့ေတြနဲ ့လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္၊ထြားသြား့အီးေနရပါေတာ့တယ္ဘာ္ေတာ့မွမပ်ံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။အဲ့ဒီလူရဲ ့ႀကင္နာသနားမႈနဲ ့လက္ျမန္ေျချမန္လုပ္မႈဟာသဘာဝဥပေဒသေတြကိုနားမလယ္လို ့ပါ။လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ဟာပိုးအိမ္ရဲ ့အေပါက္ေသးေသးေလးကေနတိုးထြက္ဖို ့ပိုးအိမ္ေလးကေနတမင္ဖန္တီးေပးထားတာပါ။အဲ့ဒီလိုတိုးထြက္ဖို ့ႀကိ ုးစားမွခႏၶာကိုယ္ထဲကအေရေတြဟာေတာင္ပံေတြဆီျဖန္ ့က်က္ေပးႏိုင္ျပီးပိုးအိမ္ထဲကလြတ္ေျမာက္လာနဲ ့ပ်ံဖို ့အဆင္သင့္ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ဒါဟာသူ ့သေဘာသူ ့သဘာဝပါ။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့က်ြန္ေတာ္တို ့ဘဝမွာတကယ္လိုေနတာကႀကိ ူးစားရူန္းကန္မႈျဖစ္ပါတယ္။တကယ္လို ့သဘာဝတရားႀကီးကသာက်ြန္ေတာ္တို့ကိုဘာဒုကၡမွမႀကံ ုေစရဘဲလြယ္လြယ္နဲ ့ျဖစ္တည္ခြင့္ေပးခဲ့ရင္က်ြန္ေတည္တို ့ဟာခ်ိနဲ ့သူေတြျဖစ္ကုန္ေတာ့မွာေပါ့။က်ြန္ေတာ္တို ့အခုခြန္အားသန္မာႀကံခိုင္ႀကသလိုဘယ္ေတာ့မွမပ်ံသန္းႏိုင္ႀကေတာ့ပါဘူး။တကယ္ေတြးေတာ့ဒုကၡဟာက်ားရည္လိုခ်ိုဳတာအမွန္ပါ။ ။